توصیه علما به تماشای «زندگی پس از زندگی»
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۶۰۸۳۱
مجموعه «زندگی پس از زندگی» با اجرای عباس موزون یکی از ویژهبرنامههای ماه مبارک رمضان سیما است که با استقبال گستردهای مواجه شده است.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی شبکه چهار سیما، «زندگی پس از زندگی» ویژه برنامه رمضانی شبکه چهار سیما است که هر روز به مدت یک ساعت در لحظات ملکوتی نزدیک به افطار از تلویزیون پخش شده و توانسته محبوبیت خاصی را چه در میان بینندگان و چه مسئولین و علماکسب کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه نظر برخی از علما و مسئولین درخصوص این ویژه برنامه تلویزیونی آمده است:
آیت الله مهدی شب زنده دار عضو فقهای شورای نگهبان و حجت الاسلام و المسلمین اله نور کریمی امام جمعه ایلام از جمله علمایی هستند که از تولید و پخش «زندگی پس از زندگی» تشکر و توصیه به تماشای آن کرده اند.
حجت الاسلام و المسلمین اله نور کریمی تبار امام جمعه ایلام از «زندگی پس از زندگی» به عنوان یک درس آموزنده و اثر گذار برای همه انسانها یاد کرده است.
آیت الله مهدی شب زنده دار عضو فقهای شورای نگهبان با توصیه بر تماشای برنامه «زندگی پس از زندگی» یادآورشد: همه انسانها به آمرزش و مغفرت احتیاج دارند، زیرا طعم مرگ را همه میچشند و در اینجا تقوا میتواند مایه آمرزش باشد.
حبیبالله بابایی، عضو هیئتعلمی و مدیر گروه مطالعات تمدنی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در توییتی از «زندگی پس از زندگی» به عنوان فاخرترین برنامهها برای توسعه فرهنگ "مرگ آگاهی" و "مرگ باوری" یادکرده است. او نوشت: اهمیت مرگ آگاهی فقط در ایجاد حس معنوی و حس بقا نیست بله کارکرد آن در ایجاد نظم معنوی و مهمتر در مواجهه با باورهای پوچی ناامیدی و بسندگی به دنیا سکولارسیم است.
حجت الاسلام محمدرضا زائری در سخنرانی خود در شب نوزدهم ماه رمضان گفتههای یکی از تجربه گران در برنامه زندگی پس از زندگی را عنوان کرد و گفت: در یکی از قسمتهای این برنامه شخص تجربه گر گفت من به یک پسر افغانستانی تند نگاه کردم و دلش لرزید و او در برزخ این ترس و دلهره او را حس کرده و یا حیوانی را آزار داده است بدنش تمام آن اذیتها را در برزخ حس کرده است.
آیت الله صفایی بوشهری امام جمعه بوشهر ونماینده، ولی فقیه در استان بوشهر در گفت: «زندگی پس از زندگی» مکاشفه بزرگ فرادنیایی انسان گرفتار در عالم ماده است. فی الواقع عالم غیب، عالم حقیقت است واین عالم دارالمجاز است در برابر عالم غیب. براساس منابع دینی که به دست ما رسیده است، این تجارب مورد تایید است. آنچنان که آیات و روایات فراوانی در این باره وجود دارد و حوزه مطالعات عرفانی و فلسفی متکفل بیان بخشی از این رموز عالم غیب است.
همچنین آیت الله جاودان استاد اخلاق، آیت الله فیاضی استاد فلسفه اسلامی، آیت الله تحریری استاد اخلاق و عرفان و حجت الاسلام خسروپناه استاد فلسفه از دیگر علمایی هستند که درخصوص این برنامه تلویزیونی صحبت کرده اند.
گفتنی است عباس مقتدایی نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، نیز طی نامهای از رییس سازمان صدا و سیما برای پخش برنامه زندگی پس از زندگی تشکر و قدردانی کرده است.
حسین میرزایی نماینده مردم اصفهان و عضو کمیسیون فرهنگى مجلس نیز، در نامهای به رئیس صدا و سیما یادآور شد که این روزها فصل جدید برنامه زندگی پس از زندگی درحال پخش است و این برنامه توانسته به خوبی اهمیت معاد و ضرورت یاد مرگ را در ساختار یک برنامه تلویزیونی بیان کند و بر اساس اخبار و گزارشهای واصله این نوع محتوا، تاثیر قابل توجهی نیز در سطح جامعه داشته است.
برنامه «زندگی پس از زندگی» امسال نیز با ایدهای جذاب و بکر و هزینهای بسیار پایینتر نسبت به بسیاری از برنامهها توانست محبوبیت بسیاری پیدا کند و در صدر برنامههای پربیننده افطار سیما قرار بگیرد.
علاوه بر لطف و نظر بزرگان علم و دین، اقشار مختلف مردم در فضای مجازی و گروههای اجتماعی با رویکردهای مختلف به بررسی این برنامه پرداخته اند، علاوه بر تمامی واکنشهای مثبت به این برنامه، رویکردهای انقادی نیز وجود داشته که شبکه چهار سیما و برنامههای تولیدی این شبکه، تا کنون از آنها استقبال کرده و خواهد کرد چرا که برای ارتقای کیفی و محتوایی برنامهها به هردو گنجینه نیاز است.
«زندگی پس از زندگی» یک مجموعه دیدنی است که به بیان تجربیات مرگ موقت افرادی میپردازد که در شرایط مرگ کلینیکی و یا خروج موقت روح از جسم قرار گرفتهاند. این برنامه در ایام ماه مبارک رمضان هرشب ساعت ۱۸:۳۰ از شبکه چهار پخش میشود و تکرار آن نیز ساعت ۲۳:۴۰ همان روز و ۱۲ روز بعد پخش خواهد بود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شبکه چهار سیما برنامه زندگی پس از زندگی زندگی پس از زندگی حجت الاسلام شبکه چهار برنامه ها آیت الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۶۰۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزگار متفاوت زنان اراکی
روزنامه شرق نوشت: دیدار تیمهای آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکیها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهرهای همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیتهایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرفشدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمیشود.
از آنجا که پیشازاین، «زیرساخت» کاربردهای متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمیتواند توجیهکننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر میرسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابتهای لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالیها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمیجامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، بهویژه در آغوش کشیدن چندثانیهای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیتهای بهوجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.
محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحثبرانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیانبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانستهاند برای تماشای بازی تیمشان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بودهاند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحثهای متعددی را در پی داشته است.
بحث اصلی دراینمیان این است که آیا اصولا ورود یک جیمیجامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامههایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کردهاند که نه برای بازیهای تیم ملی؛ بلکه برای همه بازیهای لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفتهرفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیتفروشی هم رفت و زنان علاقهمند به فوتبال توانستند بعد از سالها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.
فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطرهچکانی عمل کرد و رفتهرفته تعداد ورزشگاههایی را که زنان میتوانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهرهای اصلی ازجمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعدها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاههایی که زنان میتوانند برای تماشای بازیهای لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقهمند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلانشهر دیگر هم که ممنوعیتها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آنها برای تماشای بازیهای لیگ برتر داده نشده است.
به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر ازجمله همین اراک، از ابتدای فصل تاکنون زنان علاقهمند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه میرفتند که این مورد هم بهتازگی با محدودیتهایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقهمند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته میشود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه میشود؟ آیا در این زمینه نمیشد برخورد بهتری با زنان شود و آنها را در این برهه از علاقهای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آنهم در شرایطی که برای مسائلی بحثبرانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیقتری دارد، برخورد متفاوتی شده است.
ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیتهایی که پیشازاین از سوی نهادهای بینالمللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و میتواند منجر به آماتورشدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامهای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راهنیافتن زنان به ورزشگاه، ایافسی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بیاعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟